نمایی زیبا از راه های باغات روستای حیدرآباد
یکی دیگر از زیباترین روستاهای شهرستان میاندوآب روستای حیدرآباد میباشد که از باغات وسیعی برخوردا است که بخش بزرگی از این باغات را از نوع سیب و هلو پوشش داده که از طعم و کیفیت خوبی برخوردار میباشد.
در روستای میاندوآب مسیر باغات بسیار زیبایی دارد که یک دو راهی در آن است که زیبایی خاصی به این مسیر داده است که یک راه این به روستای قاریاغدی، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان میاندوآب منتهی میشود.
حیدرآباد (میاندوآب)
حیدرآباد (میاندوآب)، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان میاندوآب در استان آذربایجان غربی ایران است.
جمعیت روستای حیدرآباد میاندوآب
این روستا در دهستان زرینه‌رود شمالی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۵۳۲ نفر (۴۴۱خانوار) بوده‌است.
معرفی شهرستان میاندوآب
شهرستان میاندوآب یکی از پر رونق ترین شهرهای استان آذربایجان غربی است که جاذبه های دیدنی مختص به خود را دارد. مساحت اس‌ن شهر حدود ۲۷۰۰ کیلومتر مربع میباشد. این شهر طبق آخرین سرشماری های سال‌های اخیر حدود ۲۴۰۰۰۰ نفر جمعیت دارد. مردم این شهر به زبان ترکی آذربایجانی صحبت می‌کنند و از نظر دینی به جز روستاهای نزدیک کردستان و سنندج که اهالی آن اهل سنت هستند، اکثریت قریب به اتفاق مردم میاندوآب شیعه هستند.
این شهر در همسایگی شهرهای بوکان و مهاباد و شاهین دژ قرار دارد و در قدیم الایام مرحمت آباد نامیده میشده است. شهرستان میاندوآب به دلیل موقعیت جغرافیای خود و همچنین نزدیکی به شهرهای بزرگ شمال غرب کشور از جمله ارومیه تبریز، مراغه، زنجان، سنندج و کردستان از گذشته تا امروز از جایگاه و اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است.
میاندوآب به دلیل برخورداری از شرایط جغرافیایی ویژه خود و منابع آب بسیار به دلیل قرابت با سیمینه رود و زرینه رود و خاک حاصلخیز و تنوع محصولات کشاورزی و صنعتی، یکی از اصلی‌ترین تولید کنندگان محصولات مزروعی در شمال غرب ایران است. مهم‌ترین محصولات کشاورزی میاندوآب چغندر، شکر، قند و گندم، جو، سیب و هلو و انگور و بیشترین درآمد این شهرستان وابسته به کشاورزی میباشد.
هنر و صنایع دستی
صنایع دستی در این شهرستان از دیرباز تا امروز مورد توجه بوده است و زنان و مردان بسیاری به تولید صنایع دستی اشتغال دارند. از جمله صنایع دستی مهم میاندوآب می توان به تولید فرش اشاره کرد. در کنار تولید فرش، اهالی این منطقه به تولید گلیم و جاجیم و محصولات پشمی که در مناطق شمال غربی کشور به دلیل شرایط آب و هوایی و سردسیر بودن بسیار طرفدار دارد، می‌پردازند. تولید و بافت گلیم دو رویه با طیف رنگ و طرح های شاد و بومی این ناحیه و بافت ظریف آن که هنر دست زنان هنرمند و توانمند این منطقه بوده و گواهی بر پیشینه فرهنگی و بومی مردم این شهرستان است بسیار رواج دارد.
سفال‌گری و ساخت سفال نیز از گذشته در شهرهای شمال غرب کشور و به خصوص در میاندوآب رواج داشته است. تولید انواع وسایل سفالی بزرگ از جمله خمره و گلدان و روغن دان در این منطقه به چشم می خورد.
پیشینه و آثار باستانی
شهرستان میاندوآب به لحاظ قدمت و پیشینه آثار بسیاری دارد که تعدادی زیادی از آنها به ثبت ملی رسیده اند. از جمله آن می توان پل میرزا رسول را نام برد که در نزدیکی این منطقه است و از آثار تاریخی دوران قاجار میباشد. همچنین از دیگر بناهای این شهرستان می توان به قلعه هلاکو، چهل پله و بسیاری آثار تاریخی دیگر نام برد که جزو آثار ملی این مرز و بوم است. میاندوآب به دلیل موقعیت جغرافیایی ویژه و قرابت به سیمینه رود و زرینه رود و همچنین زیبایی های طبیعی، همواره به لحاظ گردشگری مورد توجه بوده است.
از دیگر جاذبه‌های شهرستان میاندوآب می توان به بازارهای قدیمی اشاره کرد که در بعضی از روزهای هفته در این شهرستان دایر می باشند که محلی برای عرضه و فروش فرش و گلیم و دستبافت های پشمی، محصولات دامی، محصولات کشاورزی و… این منطقه است.
